వలస పక్షి ఆగకుండా ఎగిరి - సముద్రాలు దాటిఅలసి సొలసి ఆశగా చేరి - తరు తీరానికిగూడు కోసం ఆనాటి జాగా - ఎరుకలేని మేటైన మిద్దెల శ్రేణుల వాసిగా - మూన్నెళ్లలో మారిచూసి, అవాక్కై, నమ్మలేక - సంద్రమంత బాధతోనాలుగు వలయాలు వేసి - కన్నీరు కరిపించిఊపిరి ఉగ్గవెట్టి - ఉసూరున ఎగిరి దిశలేకమరో ఓటి జాగకై చూస్తూ - ఏరు దాటింది. తరాల చిరునామా తెగిపొయింది. కాలం ఒక బాణం - ముందుకేగాని, వెనక్కు సాగదదిగదా.

కల్లంలో చీమలా,ఎల్లంతా మోస్తూ,చల్లంగా వున్నాంగా!

కోట కట్టాకే,తొడ కొట్టు. భయం మొత్తం కడిగి, ఆ పై మొహం చూపించు. - రూమి సేతకు స్వేచ్చానువాదం.

శ్రీవినాయకంవిఘ్ననాశనం. భయవిమోచం. జయవిజయ వర దాయం. విద్యార్థి మిత్రంవిమల దేవం,వందే ప్రథమ పుత్రం. తెలుగు సమయం కొఱకు, ౨౩ మార్చ్ ౨౦౨౪